BUNLAR ÇAY ÜRETİCİLERİNİN VEKİLLİĞİNİ YAPMAMIŞLAR: Bu teklifin en temel özelliği; ÇAYKUR ortadan kaldırıyor. Rize, Trabzon, Artvin, Giresun insanı biliyor ki ÇAYKUR olmadan çayın olması mümkün değil. Bu Çay Kanunu’nun emelinde savları şu; diyorlar ki ‘Uluslararası çay ticaretinden daha fazla yer alabilmek, marka eserler oluşturabilmek ve dünya piyasasında rekabet etmek, dünya piyasasına girmek’. Bu, büyük bir palavradır. ‘ İhracat yapamıyoruz’ diye bağırıp duruyorlar. Büyük bir palavra. İhracat değil bunların emelleri, ki bunlar derken firmaları diyorum. Bu kanun teklifini hazırlayan başta Hayati Yazıcı olmak üzere bu milletvekilleri, o firmalar ismine çalışmışlar. O firmaların vekilliğini yapmışlar bunlar. Bunlar, çay üreticilerinin vekilliğini yapmamışlar. Onlardan oy almıştı, fakat onların vekilliğini yapmış değiller. Bu insanların en büyük kaygısı; daima biçimde anlatıyorlar, ‘Çay değerliye mal oluyor, dışarıya satamıyoruz, rekabet edemiyoruz’. Çayın kimseyle rekabet etme diye bu türlü bir kederi yok. Zira Türkiye’deki çay tiryakisinin yüzde 80’i, Doğu Karadeniz bölgesinde yetiştirilen çay içiyor, yüzde 20-25’i de aslında kaçak çay içiyor. Artık bu insanların damak tadını değiştirmek, Türkiye çaycılığına en büyük ihanettir. O denli bir şey yok ki dışarıya satacaklar da rekabet edecekler. Çayın o denli bir sorunu yok.

ÇAY YOK EDİLİRSE BÖLGE İNSANI YOK EDİLİR: Çay ekim alanlarını yenilemek gerekiyor. Bunlar esasen bizim Çay Kanun Teklifi’nde de vardı. Bu öbür bir şeydir, ‘Biz ihracat yapacağız’ diye çayda kurulmuş olan tertibi yok etmek öteki bir şeydir. Bunlar, üreticiyi yok sayıyorlar. Bu kanunun en temel özelliklerinden bir de kontratlı üretim getiriliyor. Bakın, ‘sözleşmeli üretim’ dediğiniz vakit tütünü hatırlayacaksınız. Maalesef sigara içimi artarak devam ediyor. 20 sene, 30 sene önce yüklü olarak yüzde 70 Türkiye’de yetişen tütün kullanılırken şu anda yüzde 90-95 dışarıdan gelen tütünler kullanılıyor. Evvelce tütünle geçinen nüfusun fakat yüzde 10-15’i artık tütünle geçiniyor. Bu tütünün tahminen kimi yerlerde birtakım alternatifleri filan vardı ancak çayın bu türlü bir alternatifi yok. Çay yok edilirse bölge insanı yok edilir. Bu kanunun temel gayelerinden bir tanesi de Türkiye’deki çay üretimini azaltmak ki kanunla azaltıyorlar, tarlaları sınırlayacaklar. Bunlara uymayanlara çok büyük cezalar getiriyorlar. Yani tıpkı vakitte çay üreticisini de ezecek bir kanun teklifidir. Bunun sonucunda Türk çayı yavaş yavaş yok olacak.

BÜYÜK FİRMALARI KORUMAK EMELİYLE YAPILIYOR: Burada yapılan, Türk çayı ve çaycıları korumak değil. Bu, özel kesimde faaliyet gösteren, sayıları onu geçmeyen büyük firmaları korumak maksadıyla yapılıyor. Kota şu demek; olgunlaşınca topladıktan sonra da o gün satman lazım ve iki gün içinde işlenmesi gerekiyor. Elinde kalıyor, ÇAYKUR da senin çayını almıyor. Niçin? ‘Çünkü kapasitem yok’ diyor. Özel kesim geliyor, ‘Çay kaç lira, 4 lira, ben sana 3 lira veriyorum, 2 buçuk lira veririm’. ya dökeceksin, atacaksın ya da 2 buçuk liraya maliyeti kadar parayla ona vereceksin. Yıllardan beri çay üreticisinin en temel sorunu budur.

O VAKİT DEVLETİ NİÇİN KURDUK: Ne demek yani taban fiyat? Devlet niçin var? Biz kendi işimizi kendimiz göreceksek piyasa diye bir canavarın eline teslim edilecek. Niçin devlet kurduk? Zayıf olanları kim koruyacak? Burada zayıf olan üreticilerin hiçbir gücü yok, zayıf. Hem de elindeki eser o denli bir eser ki yani fındık üzere de değil. Hasebiyle o söylenen şey de büyük bir palavradır. Pekala parası ne vakit ödenecek? 6 ay sonra, 6 ay içinde. Neyle geçinecek?

GERİ ÇEKİLMESİ GEREKİYOR: Bu kanunu geri çekmeleri gerekiyor. Bu kanun nitekim olacak bir şey değil. Bir Çay Kanunu’na gereksinim var. Biz de hazırladık. En harika olmayabilir lakin bölge bileşenleri, bölgedeki çay bileşenlerine danışarak hazırladık. Ne yaparlarsa yapsınlar artık oya muhtaçlıkları kalmadı, zira kazanmaları diye bir şey kelam konusu değildir. Giderayak bu türlü bir şey çıkarıyorlar ve orada muhtemelen bunların birçoğu da bunların ortaklarıdır. Bu firmalara kıyak yapıyorlar, işbirlikçilerine peşkeş çekiyorlar. Çay üreticilerini yok ediyorlar, giderayak bunu yapıyorlar.”